Myślałem że padnę spacerując spotkałem samą Daris. Na widok byłej narzeczonej (prawie żony) zamarłem. Była przepiękna jak zawsze, czułem że nadal jakaś cząstka mnie ją kocha. Chciałem porostu uciec.
-Raimundo stój.- powiedziała kiedy mnie zobaczyła. Z jej oczu popłynęła pojedyncza łza.- Nie masz pojęcia ile cie szukałam. Uciekłeś praktycznie dzień przed naszym ślubem.- powiedziała smutnym głosem.
-Wiem że postanowiłaś się ze mną ożenić tylko dla tego że mój ojciec tego chciał.- powiedziałem z wyrzutem wróciły te wszystkie chwile które spędziliśmy szczęśliwie.
-Tak tak było na początku ale potem cię poznałam, pokochałam z całego serca. Stałeś się moim całym światem to ty sprawiłeś że moje życie nabrało sensu.- powiedziała podchodząc bliżej miała na sobie czarną suknie która idealnie podkreślała jej jasny kolor włosów oraz znamię królewskie na oku.- Wież jak bardzo się bałam kiedy nie pojawiłeś się na ślubnym kobiercu. Od tego czasu cię szukam.
-Starałem się uciec jak najdalej. Chciałem żebyś zapomniała. Nie masz pojęcia jak źle się bez ciebie czułem, kiedy podsłuchałem rozmowę mojego ojca z twoim wujem popędziłem ile sił w łapach. Nawet wiedząc jak bardzo mnie zraniłaś nie potrafiłem przestać czuć coś do ciebie.- powiedziałem szczerze bo Daris potrafi i tak w jakiś sposób wymusić zawsze na mnie prawdę ( tylko na mnie).
-Raimundo dasz mi jeszcze jedną szanse kilka dni z tobą i sprawdzisz że moje intencje są jak najbardziej szczere?- zapytała płacząc delikatnie.
-Dobrze wrócisz ze mną do watahy i tam wszystko się wyjaśni.- powiedziałem. Daris zbliżyła się do mnie i pocałowała( to było dziwne bo za razem płakała).
-Nie masz pojęcia jak bardzo się ciesze.- powiedziała po chwili obydwoje ruszyliśmy do sali narad. Tam przedstawiłem wszystkim Daris.
-Selene to jest Daris.- przedstawiłem je sobie a Selene miała jakąś dziwną minę.
-Jestem narzeczoną Raimunda- oznajmiła dumnie Daris. Nie miałem ochoty mówić Selene że nasze zaręczyny były zerwane( ale nie do końca bo nie były oficjalnie).
-Raimundo musimy pójść poszukać Eliz wież że to nie może czekać- powiedziała.
-Dobrze- powiedziałem niezbyt zadowolony- Daris zaczekasz tu na mnie?
-Oczywiście kochanie- powiedziała bardzo słodkim głosem podeszła do mnie i pocałowała namiętnie.*Dziękuje* przekazałem jej telepatycznie a ona się uśmiechała złośliwie. Poszedłem przymusowo z Selene.
Oto Elfka Daris.
Charakter; Miła, często zawzięta, romantyczna, wojownicza ale delikatna, nie toleruje konkuręcji kiedy w kimś się zakocha.
Stanowisko: księżniczka Elfów
Moce: wszystkie żywioły się jej słuchają, telepatia, kilka nam nie znanych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz